*Babam ellerine bakmayı biraz daha sürdürdü. Sonra hafif bir sesle şöyle dedi: “Sana iyi bir baba olmuşumdur umarım.”
Hafifçe gülüp, “İyileştiğinize çok sevindim” dedim.
“Seninle gurur duyuyorum. İyi bir oğulsun. Sana iyi bir baba olmuşumdur umarım. Galiba olamadım ama.”
“Ne yazık ki şu anda aşağıda çok meşgulüz, ama yarın sabah yine konuşabiliriz.”
Hala ellerine bakıyor, sanki onlardan biraz rahatsızlık duyuyordu.
“İyileştiğinize çok sevindim” dedim yeniden ve odadan çıktım. (s.86) [Günden Kalanlar, Kazuo Ishiguro, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık, 2017]
