ŞU, BU’na aşık, BU, ŞU’yu arkadaşça çok çok seviyor ama aşık değil. BU ise ÖBÜRÜ’ne aşık olmuş hem de eşcinsel bir aşkla bağlanmış. ÖBÜRÜ, BU’na yüz veriyor gibi gözükse de eksik bir şeyler var. Böylelikle BU, ÖBÜRÜ’nden istediğini alamıyor. Yani hikayede hiç kimse arzusuna kavuşamıyor. Bu da aşkın nasıl da laf dinlemediğini ve ne hikmetse böylesine enteresan bir olgu olduğunun altı çiziliyor. Beklenmedik şekillerde Japonya’da başlayan olaylar Yunanistan’da son buluyor ya da bizim böyle düşünmemiz sağlanıyor. İşin içine ismi konulmayan ‘paralel evrenler’ de girince hikaye oldukça mistikleşiyor. Ve çok etkili yazar HARUKİ MURAKAMİ insan doğasına, öğretmenliğe, yazarlığa ve aşka dair öyle evrensel ve eğitici mesajlar iletiyor ki, yani bir tek bu mesajları sindirebilmek için bile bu romanı okumanıza kesinlikle değer.
Yaşamla ilgili şu güzel betimlemeye bakın:
‘’Mükemmel olmayan yaşamlarımızda boşa harcanmış zamanların da yeri önemli değil midir?’’
Ya tek başınalık:
‘’İnsan yaşamında bir kez olsun vahşi tabiatın içine karışmalı, ne kadar sıkıcı olursa olsun sağlıklı bir tek başınalığı deneyimlemeli. Tamamıyla kendine bel bağlamak zorunda olduğunu keşfedip, sonrasında kendi içindeki gerçeği, içinde gizlenmiş gücü öğrenmeli.’’
Öğretmenlikle ilgili şu cevap da ne tatlı:
‘’Sen de bir ara ilkokul öğretmenliği yapmayı denemelisin. Birçok soruyla karşılaşıyorum. Neden yeryüzü kare şeklinde değildir? Neden mürekkepbalığının sekiz değil de on ayağı vardır? Her türden soruya yanıt verir hale geldim.’’
Bu da dinlemek üzerine muhteşem bir tavsiye:
‘’Ancak Myu, Sumire’nin yaşamöyküsüne büyük bir ilgiyle kulak verdi. Hani hiç gitmediğiniz egzotik ülkelerin hikayesini dinler gibi.’’
Kitabı okumanızı öneririm.
