”Çavuşun özgün anlamı, ‘çığırtkan, emirleri yüksek sesle tekrarlayan görevli, kağanın teşrifat memuru’. ‘Ses’ kelimesi Türkçe’de ta 18. yüzyıla dek marjinaldir. Onun yerine yaygın olarak ‘çav’ kullanılır. Aynı şekilde ‘seslenmek, yüksek ses çıkarmak’ anlamında ‘çavmak’ yahut ‘çawmak’ fiili de hayli yakın devirlere kadar kullanılmış, sonra kaybolup gitmiş.” [Kelimebaz, Sevan Nişanyan, Everest Yayınları, 2016, s.40]
